Περί ενθρονίσεως Σεβ. Κυδωνίας και Αποκορώνου κ. Δαμασκηνού 2006

ΑΡΙΘΜ. ΠΡΩΤ. 717

Πρός
Τόν Ἱερόν Κλῆρον, τάς Μοναχικάς Ἀδελφότητας καί τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα
τῆς Ἁγιωτάτης Μητροπόλεως Κυδωνίας καί Ἀποκορώνου.

Εὐλαβέστατοι Ἱερεῖς καί Διάκονοι, ὁσιώτατοι Μοναχοί καί Μοναχαί καί λοιποί ἁπαξάπαντες εὐλογημένοι Χριστιανοί τῆς Ἁγιωτάτης Μητροπόλεως Κυδωνίας καί Ἀποκορώνου, τέκνα ἐν Κυρίῳ περιπόθητα, χάρις εἴη ὑμῖν καί εἰρήνη ἀπό Θεοῦ, παρ’ Ἡμῶν δ’ εὐχή καί εὐλογία.

Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός διά τήν ἄπειρον Αὐτοῦ φιλανθρωπίαν ἐνανθρωπήσας πρός σωτηρίαν ἡμῶν, καθίδρυσε τήν Ἁγίαν Ἐκκλησίαν, ὑπέρ ἧς ἐξέχεε τό αἷμα Αὐτοῦ, πρός τόν σκοπόν τῆς ἑνί ἑκάστῳ τῶν πιστῶν μεταδόσεως τῆς σωτηρίας διά τῆς διδασκαλίας, τοῦ ἁγιασμοῦ καί τῆς καθοδηγήσεως αὐτῶν ὑπό τῶν ἁγίων Ἀποστόλων καί τῶν διαδόχων αὐτῶν Ποιμένων αὐτῆς. Τούτους δέ καί συνεχιστάς ὥρισε τοῦ ἀπολυτρωτικοῦ Αὐτοῦ ἔργου εἰπών πρός αὐτούς : «Καθώς ἀπέσταλκέ με ὁ Πατήρ κἀγώ πέμπω ὑμᾶς», « Ὁ ἀκούων ὑμῶν ἐμοῦ ἀκούει καί ὁ ἀθετῶν ὑμᾶς ἐμέ ἀθετεῖ», «Ὁ δεχόμενος ὑμᾶς ἐμέ δέχεται καί ὁ ἐμέ δεχόμενος δέχεται τόν ἀποστείλαντά με» (Ἰωάν. κ’ 21, Λουκ. ι’ 16, Ματθ. ι’ 40).

Ὡς ἡ Ἐκκλησία ἱδρύθη αἰώνιος, οὕτω καί τό ἔργον, ὅπερ οἱ Ἀπόστολοι ἀνέλαβον, ὑπάρχει αἰώνιον, μεταδιδόμενον διά τοῦ Παναγίου Πνεύματος ἐν τῷ Μυστηρίῳ τῆς Ἱερωσύνης εἰς τούς διαδόχους αὐτῶν. Ἄνευ αὐτῶν Ἐκκλησία δέν νοεῖται, «χωρίς τούτων Ἐκκλησία οὐ καλεῖται» κατά τόν Ἀποστολικόν Πατέρα Ἰγνάτιον τόν Θεοφόρον. Οὔτε σώζεται ὁ πιστός ἐκτός τῆς Ἐκκλησίας μένων, ἀλλ’ οὔτε καί ὠφελεῖται μένων ἐν αὐτῇ, ἄνευ τῶν οἰκονόμων τῶν θείων Μυστηρίων Ποιμένων αὐτῆς καί Διδασκάλων. Τούτων δέ προεξάρχει ὁ Ἐπίσκοπος, ὁ ἐγκεχειρισμένος τό ἀνώτατον ἀξίωμα. Πρόδηλος ἄρα καθίσταται ἡ ὑπερτάτη σημασία καί ἀναγκαιότης τοῦ Ἐπισκοπικοῦ ἀξιώματος ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ.

Ἔστω τοίνυν γνωστόν πᾶσιν ὑμῖν, ὅτι ἡ Ἱερά Ἐπαρχιακή Σύνοδος τῆς ἐν Κρήτῃ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας κατ’ ὀφειλήν ἀξιόχρεων μεριμνῶσα τό προσῆκον ὑπέρ τῆς Ἱερᾶς ὑμῶν Μητροπόλεως, προήχθη νῦν εἰς ἐκλογήν καταλλήλου προστάτου, τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κυδωνίας καί Ἀποκορώνου ἐν χηρείᾳ διατελούσης, ἅτε τοῦ ἐν αὐτῇ θεοφιλῶς ἀρχιερατεύσαντος Εἰρηναίου Ἀρχιερέως, ὑπό τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου εἰς τό ἀξίωμα τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κρήτης ἐκλεγέντος.

Ψήφων κανονικῶν γενομένων ἐν τῷ Ἱερῷ Μητροπολιτικῷ Ναῷ τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Μηνᾶ Ἡρακλείου, τῇ ἐπικλήσει τοῦ Παναγίου καί Τελεταρχικοῦ Πνεύματος ἐξελέγη τήν 7ην Νοεμβρίου 2006 ὁ Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης κ. Δαμασκηνός Παπαγιαννάκης, ἀνήρ λίαν εὐφήμως γνωστός ἐκ τῆς εὐδοκίμου καί καρποφόρου ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ διακονίας αὐτοῦ, κόσμιος τοῖς ἤθεσι καί ἱεροπρεπής, θεοσεβείᾳ τεθραμμένος, σεμνότητι καί πραότητι διαπρέπων, τά θεῖα καλῶς ἐξησκημένος, παιδείᾳ ἐκκλησιαστικῇ κεκοσμημένος, δυνάμενος πατρικαῖς νουθεσίαις καί τῷ κατ’ αὐτόν ὑποδείγματι ποιμαίνειν ποίμνιον πνευματικόν καί εἰς νομάς σωτηρίους καθοδηγεῖν καί παρέχων ἐν γένει ἅπαντα τά ἐχέγγυα καρποφόρου καί ζηλωτῆς ποιμαντορικῆς δράσεως, ὅς καί ἀνεδείχθη γνήσιος καί κανονικός Μητροπολίτης τῃς Ἁγιωτάτης Μητροπόλεως Κυδωνίας καί Ἀποκορώνου, ἔχων τό δικαίωμα τοῦ εὐλογεῖν καί ἁγιάζειν πάντας τούς Χριστιανούς καί πάντα τά Ἀρχιερατικά ἐπιτελεῖν μετά καί τῆς τοῦ Ἱεροῦ Συνθρόνου ἐγκαθιδρύσεως, κρίνειν τε καί ἀνακρίνειν πᾶσαν ἐκκλησιαστικήν ὑπόθεσιν κατά τούς Ἱερούς Κανόνας καί τούς Νόμους.

Ὅθεν ἀσμένως κοινοποιοῦντες τοῦτο πᾶσιν ὑμῖν, τοῖς εὐλαβεστάτοις Ἱερεῦσι καί Διακόνοις, τοῖς ὁσιωτάτοις Μοναχοῖς καί Μοναχαῖς καί λοιποῖς ἁπαξάπασιν εὐλογημένοις καί ἀγαπητοῖς αὐτόθι Χριστιανοῖς, διά τοῦ παρόντος Συνοδικοῦ Γράμματος, εὐχόμεθα καί εὐλογοῦμεν πατρικῶς, ἐντελλόμεθα δέ καί παραγγέλομεν ἐκκλησιαστικῶς, ὅπως τόν διαληφθέντα Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Κυδωνίας καί Ἀποκορώνου, ἀγαπητόν ἡμῶν ἀδελφόν καί συλλειτουργόν κ. κ. Δαμασκηνόν γινώσκητε ἀπό τοῦδε νόμιμον καί κανονικόν Μητροπολίτην καί εὐαγγελικόν Ποιμένα τοῦ ἐν τῇ ἐπαρχίᾳ ταύτῃ λογικοῦ τοῦ Χριστοῦ Ποιμνίου καί Πατέρα πνευματικόν ἁπάντων ὑμῶν. Ἀφικνούμενον δέ αὐτόσε ὑποδέξησθε μετά τῆς ἀνηκούσης τῷ Ἀρχιερατικῷ αὐτοῦ ἀξιώματι τιμῆς, ἀγάπης, εὐλαβείας καί ἀφοσιώσεως καί οἱ τοῦ ἱεροῦ Καταλόγου μνημονεύητε τοῦ κανονικοῦ ὀνόματος αὐτοῦ, ὡς νενόμισται, ἐν πάσαις ταῖς ἱεραῖς Ἀκολουθίαις καί Τελεταῖς.

Προτρεπόμεθα, ὅπως οἱ πάντες πείθησθε καί ὑποτάσσησθε ταῖς Ἀρχιερατικαῖς αὐτοῦ ὑποθήκαις καί συμβουλαῖς, ὡς ἀφορώσαις εἰς τήν ψυχικήν ὑμῶν ὠφέλειαν καί σωτηρίαν, εἰς τήν φυλακήν τῶν πατρῴων δογμάτων καί τῶν χριστιανικῶν παραδόσεων, καί ἐν γένει συμπεριφέρησθε ὡς προσήκει εὐλογημένοις τέκνοις, ἀφοσιωμένοις εἰς τόν πνευματικόν ὑμῶν Πατέρα καί ποδηγέτην.

Ἐπί δέ τούτοις, ἀπονέμοντες πᾶσιν ὑμῖν ὁλόθυμον τήν πατρικήν Ἡμῶν εὐλογίαν, ἐξαιτούμεθα ὁλοψύχως ὑμῖν καί ταῖς οἰκογενείαις ὑμῶν πλούσια πάντοτε τά ἀγαθά τοῦ δοτῆρος παντός ἀγαθοῦ Κυρίου καί Σωτῆρος ἡμῶν, Οὗ ἡ χάρις καί τό ἄπειρον ἔλεος εἴησαν μετά πάντων ὑμῶν.

Ἐν ἔτει σωτηρίῳ 2006, κατά μῆνα Δεκέμβριον, (17ῃ).

† Ὁ Κρήτης ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ, Πρόεδρος
† Ὁ Γορτύνης καί Ἀρκαδίας ΜΑΚΑΡΙΟΣ
† Ὁ Ρεθύμνης καί Αὐλοποτάμου ΑΝΘΙΜΟΣ
† Ὁ Λάμπης, Συβρίτου καί Σφακίων ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ
† Ὁ Ἱεραπύτνης καί Σητείας ΕΥΓΕΝΙΟΣ
† Ὁ Πέτρας καί Χερρονήσου ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ
† Ὁ Κισάμου καί Σελίνου ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ
† Ὁ Ἀρκαλοχωρίου, Καστελλίου καί Βιάννου ΑΝΔΡΕΑΣ