Περί νομού αναγνώρισης ταυτότητας φύλου

Ἀριθμ. Πρωτ. 774

Ἐν Ἡρακλείῳ, τῇ 16ῃ Ὀκτωβρίου 2017

Πρός
τούς Αἰδεσιμωτάτους Κληρικούς, τούς Ὁσιωτάτους Μοναχούς
καί τόν εὐσεβῆ Λαό τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης

 Ἀγαπητοί ἀδελφοί,

Ἡ Ἱερά Ἐπαρχιακή Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης, στήν Τακτική Της Συνεδρία, τῆς 10^ης Ὀκτωβρίου ἐ.ἔ., ἀσχολήθηκε μέ τό Νομοσχέδιο γιά τή νομική ἀναγνώριση τῆς ἀλλαγῆς ταυτότητας φύλου καί ἀποφάσισε ὁμόφωνα, ὄχι μόνο νά κοινοποιήσει τίς θέσεις Της πρός κάθε ἁρμόδιο παράγοντα τῆς Πολιτείας, ἀλλά καί νά ἐξαπολύσει τή Συνοδική αὐτή Ἐγκύκλιο γιά τήν ἐνημέρωση τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου, τῶν Μοναστικῶν Ἀδελφοτήτων καί τοῦ εὐσεβοῦς Κρητικοῦ Λαοῦ.

Εἶναι γνωστό σέ ὅλους ὅτι ὁ Χριστιανισμός μέσα στήν πορεία του, ἀνά τούς αἰῶνες, ἀνέδειξε τή μοναδική ἀξία πού ἔχει κάθε ἄνθρωπος ξεχωριστά, μέ τίς σταθερές ἀξίες καί τά βιώματα πού ἀπορρέουν ἀπό τήν ἄσκηση τῶν χριστιανικῶν ἀρετῶν καί δή τῆς μετάνοιας.

Ἡ Χριστιανική πίστη εἶναι ἐκείνη πού δίδαξε ἔμπρακτα τήν ἰσότητα καί τήν καταλλαγή μεταξύ τῶν ἀνθρώπων καί μεταξύ τῶν διαφόρων ἐθνῶν, τήν ἀξία τοῦ  σώματος καί τῆς πλήρους ἑνότητάς του μέ τήν ψυχή, τήν ἐξίσωση τῆς γυναίκας μέ τόν ἄνδρα καί εἶναι ἐκείνη πού ἀγκάλιασε καί ἀγκαλιάζει τούς ἐμπερίστατους, τούς καταπιεσμένους καί τούς κάθε μορφῆς ἀδικημένους, μέχρι τούς νεόπτωχους ἀνθρώπους τῶν καιρῶν μας. Μέ τό δικό της παράδειγμα, ἀνέδειξε καί δίδαξε τά «ἀνθρώπινα δικαιώματα», αἰῶνες πρίν αὐτά ἀνακαλυφθοῦν, ἀπό τούς Διεθνεῖς ὀργανισμούς.

Μετά ἀπό τά παραπάνω καί σέ σχέση μέ τό Νόμο περί ἀλλαγῆς ταυτότητας φύλου, ἡ Ἱερά Σύνοδος, μέσα ἀπό τή μακραίωνη παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, τονίζει ὅτι τά ἀνθρώπινα δικαίωμα, τά ὁποῖα δέν ἐξετάζονται ἀπό πνευματικῆς πλευρᾶς καί ἀπό ἐξειδικευμένους ἐπιστημονικούς φορεῖς καί δέν μελετοῦνται σέ βάθος ἀπό ἁρμόδια ἐρευνητικά κέντρα, χωρίς σπουδή καί μακρυά ἀπό ψηφοθηρικά ὀφέλη καί δημαγωγίες, δέν θεραπεύουν τά προβλήματα, ἀλλά ἀντίθετα τά μεγενθύνουν, μέ σοβαρές ψυχοσωματικές ἐπιπτώσεις συγχύσεως γιά τόν ἄνθρωπο.

Ἡ χρήση τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, τείνει νά μεταμορφωθεῖ στούς καιρούς μας σέ ἕνα ἄχρωμο δικαιωματισμό, πού ἀγνοεῖ τό κοινό αἴσθημα καί δέν συνδράμει στήν ἀνάπτυξη τῆς ὑγιοῦς ψυχοσωματικῆς ἰσορροπίας τοῦ ἀνθρώπου.

Κάθε Ἔθνος – Κράτος σαφῶς ὀφείλει νά ἐφαρμόζει τίς διατάξεις τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, ἀλλά καί κάθε Κράτος εἶναι ἐλεύθερο νά ζεῖ, νά καλλιεργεῖ καί νά προβάλει τή δική του ταυτότητα καί ἰδιοπροσωπεία. Γι᾽ αὐτό τά ἀνθρώπινα δικαιώματα δέν ἐφαρμόζονται μέ τόν ἴδιο ἀκριβῶς τρόπο, σέ κάθε Κράτος καί δέν ἰσχύουν μέ τόν ἴδιο τρόπο στά διάφορα Εὐρωπαϊκά Κράτη.

Εἶναι ξεκάθαρο ὅτι ἡ Ἑλληνική Πολιτεία νομοθετεῖ, ἀλλά ὅταν αὐτό γίνεται χωρίς ἠθικούς κανόνες καί χωρίς τά ἰδεώδη τοῦ Χριστιανικοῦ καί τοῦ Ἑλληνικοῦ Πολιτισμοῦ μας, τότε τά δικαιώματα γίνονται τό προπέτασμα γιά τήν ἀνάπτυξη ἑνός ἀτέρμονος σχετικισμοῦ, χωρίς νά προάγεται ἀληθινά ἡ ζωή τῶν πολιτῶν καί δή τῶν νέων παιδιῶν τῆς Χώρας μας.

Ἡ Ἱερά Ἐπαρχιακή Σύνοδος τῆς Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης, διερωτᾶται, ἐν μέσῳ ἑνός περιβάλλοντος πολλῶν κοινωνικῶν προβλημάτων, ἀνεργίας, ἔνδειας καί μετανάστευσης νέων ἐπιστημόνων στό ἐξωτερικό, ποῦ ὁδηγούμαστε μέ τόν Νόμο περί δυνατότητας ἀλλαγῆς ταυτότητας φύλου καί μάλιστα ἀπό μικρή ἡλικία, ὡσάν νά ἔχουν ἐπιλυθεῖ ἄλλα φλέγοντα καί ἐπείγοντα κρατικά προβλήματα;

Δέν ἀποτελεῖ ὁ Νόμος αὐτός, ἄλλο ἕνα στοιχεῖο ἀποδόμησης τῆς Ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς πίστης, τῆς οἰκογένειας, τῆς κοινωνίας καί τοῦ Πολιτισμοῦ μας, ὅπως π.χ. ἡ κατάργηση τῆς προσευχῆς στά σχολεῖα καί ἡ παύση τῆς ὡδῆς τοῦ Ἐθνικοῦ Ὕμνου, κατά τήν ἔπαρση καί τήν ὑποστολή τῆς σημαίας στά σχολεῖα; Τί ἄρα γε σηματοδοτεῖ ἡ συζητούμενη τροποποίηση τοῦ ἰσχύοντος Συντάγματος μέ τήν ἀποβολή τῆς Συνταγματικῆς ἀναγνωρίσεως τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας στήν Ἑλλάδα, καί μέ τήν προσθήκη μιᾶς ἀόριστης οὐδετεροθρησκείας, ὅπως ἤδη ἔχει δημοσιευθεῖ στό ἐν λόγῳ σχέδιο τροποποίησης τοῦ Συντάγματος; Τί συμβαίνει μέ τά νέα βιβλία τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν στά σχολεῖα, καθώς καί μέ μιά σειρά ἄλλων θεμάτων, τά ὁποῖα βλέπουν τό φῶς τῆς δημοσιότητος;

Ἄρα γε, αὐτά εἶχαν ὡς ὅραμα οἱ ἱδρυτές τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης καί μία τέτοια ἰσοπέδωση φαντάστηκαν; Ἡ ἀπάντηση εἶναι προφανής καί φέρει ὅλους ἐνώπιον τῶν εὐθυνῶν μας! Εἶναι ἐπιτακτική ἀνάγκη νά ἀρθοῦμε στό ὕψος τῆς εὐθύνης μας γιά τόν Τόπο αὐτό, τήν Ἱστορία, τήν Παράδοση, τόν Πολιτισμό καί τήν Ταυτότητά του καί ἰδιαίτερα οἱ φορεῖς τῆς ἐξουσίας πού νομοθετοῦν.

Ἡ Ἱερά Ἐπαρχιακή Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης, ἐκφράζει τήν κάθετη ἀντίθεση καί διαφωνία της στόν ἐν λόγῳ Νόμο καί καλεῖ, ἔστω καί τώρα τούς ὑπεύθυνους νά ἀναθεωρήσουν τή στάση τους καί νά ἀξιολογήσουν σωστά καί σέ βάθος, πνευματικά καί ἐπιστημονικά, τίς ἀνάγκες τῶν συνανθρώπων μας ἐκείνων πού ἔχουν ἀνάγκη νά προστατεύσουν τά ἀνθρώπινα δικαιώματά τους.

Ἡ παγκοσμιοποίηση τῶν οἰκονομικῶν πολυεθνικῶν συμφερόντων, μέ τήν καθήλωσή τους στήν ὑλοκρατία, τήν ἀθεῒα καί τόν ἀμοραλισμό, ὁδηγεῖ τήν κοινωνία στό τέλμα μίας τέλειας πνευματικῆς νωθρότητας, ὥστε στή συνέχεια νά ἀκολουθήσει ἡ ἔκπτωση κάθε ἠθικῆς ἀξίας, μέ τούς δεῖκτες τῶν εἰδώλων τῆς ἀριθμοτυραννίας νά εὐημεροῦν καί τούς ἀνθρώπους, εἰκόνες τοῦ Θεοῦ, νά ὑποφέρουν πνευματικά καί ὑλικά.

Ἡ ὑποταγή στίς μεθόδους τῆς ἀσφυκτικῆς ἐξαθλίωσης τοῦ ἀνθρώπινου προσώπου μέ Νόμους πού δῆθεν τό προστατεύουν, καταλύουν κοσμογωνικές ἀρχές καί μαραζώνουν κάθε μορφή ἔκφρασης τοῦ Χριστιανικοῦ, ὡς καί κάθε ἄλλου  Πολιτισμοῦ. Δέν εἶναι ἄγνωστο ὅτι, σήμερα, ἡ πλέον διωκόμενη πίστη στόν πλανήτη μας εἶναι ἡ Χριστιανική πίστη.

Ἐκφράζοντας, γιά μιά φορά ἀκόμα, τήν ἀντίθεσή μας στόν ἐν λόγῳ πρόσφατο Νόμο, σᾶς καλοῦμε ὅλους σέ πνευματική ἐγρήγορση, μέ τήν καλλιέργεια τῶν εὐαγγελικῶν παραγγελμάτων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, γιά νά ἐκριζωθεῖ ἀπό μέσα μας ἡ σύγχρονη φίλαυτη βουλησιαρχία καί ὑπερηφάνεια, ἡ ρίζα ὅλων τῶν παθῶν, τά ὁποῖα γίνονται ἡ ἀφετηρία νά βλέπει κάποιος τόν Θεό καί τόν κόσμο σύμφωνα μέ τή γνώμη του καί ὄχι σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί μέσα ἀπό τό πανόραμα τῆς Ἐκκλησιαστικῆς ἐμπειρίας.

Μέ τίς σκέψεις αὐτές, οἱ ὁποῖες ἀποτελοῦν ἔκφραση τῆς πατρικῆς μας ἀγωνίας, καταθέτομε τήν ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας μας, σᾶς εὐλογοῦμε πατρικά καί σᾶς εὐχόμαστε νά πορεύεσθε στόν ἀγῶνα τῆς ζωῆς, μέ «…ἐπίγνωσιν ἀληθείας τῆς κατ᾽ εὐσέβειαν…», (Τίτ. 1,1), μέ σύνεση, ἐπιμονή καί ἀκράδαντη πίστη στόν Ἀληθινό Τριαδικό Θεό μας.

Μέ πατρικές εὐχές καί ἐν Κυρίῳ ἀγάπη

† Ὁ Κρήτης Εἰρηναῖος, Πρόεδρος
† Ὁ Γορτύνης καί Ἀρκαδίας Μακάριος
† Ὁ Ρεθύμνης καί Αὐλοποτάμου Εὐγένιος
† Ὁ Κυδωνίας καί Ἀπoκoρώνoυ Δαμασκηνός
† Ὁ Λάμπης, Συβρίτου καί Σφακίων Εἰρηναῖος
† Ὁ Ἱεραπύτνης καί Σητείας Κύριλλος
† Ὁ Πέτρας καί Χερρονήσου Γεράσιμος
† Ὁ Κισάμου καί Σελίνου Ἀμφιλόχιος
† Ὁ Ἀρκαλοχωρίου, Καστελλίου καί Βιάννου Ἀνδρέας

Σημείωσις: Ἡ Ἐγκύκλιος αὐτή νά ἀναγνωσθεῖ στούς Ἱερούς Ναούς κατά τήν Κυριακήν, 29 Ὀκτωβρίου ἐ.ἔ..